ພຣະຄຸນຂອງແມ່ຄືສັນຕິພາບຂອງໂລກ

ພຸດທະທາສ ພິກຂຸ
ທ່ານສາທຸຊົນຜູ້ມີຄວາມສົນໃຈໃນທັມທັ້ງຫລາຍ
ການບັນຍາຍປະຈຳວັນເສົາແຫ່ງວັນນີ້ ຂໍປຽ່ນແປງຈາກທີ່ເຄີຍບັນຍາຍຕາມລຳດັບ ຄືບັນຍາຍເລື່ອງເລິກອາຍຸໃຫ້ຄົບຊຸດ ແຕ່ພໍມາເຖິງວັນເສົາວັນນີ້ ບັງເອິນຕົງກັບວັນແມ່ ກໍ່ມີຄວາມຄິດວ່າ ຄວນຈະພູດເລື່ອງວັນແມ່ເພາະປີຫນື່ງຈະມີວັນດ່ຽວແລ້ວກໍ່ມີບ້າງທ່ານຂໍຮ້ອງວ່າຄວນຈະບັນຍາຍເລື່ອງກ່ຽວກັບວັນແມ່ ອາຕະມາກໍ່ເລີຍປ່ຽນຄວາມຄິດວ່າ ບັນຍາຍວັນແມ່ເວັ້ນການບັນຍາຍເລື່ອງເລິກອາຍຸໄວ້ຈັກເສົາຫນື່ງກ່ອນ ຖ້າມີການບັນຍາຍອິກກໍ່ຈະບັນຍາຍຕໍ່ ກ່ວາຈະຄົບສົມບູນ ກ່ຽວກັບການເລິກອາຍຸນັ້ນ.
ພຣະຄຸນຂອງແມ່ຄືສັນຕິພາບຂອງໂລກ ຂໍໃຫ້ທ່ານທັ້ງຫລາຍພະຍາຍາມທຳຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄຳວ່າແມ່ ວ່າລູກ ວ່າພຣະຄຸນຂອງແມ່ ແລ້ວກໍ່ຈະເປັນສັນຕິພາບຂອງໂລກໄດ້ແນວໃດ
ສິ່ງແຮກທີ່ຈະຕ້ອງທຳຄວາມເຂົ້າໃຈກັນກ່ອນຄືຄຳວ່າ “ແມ່”
ແມ່ ຄື ມາຣດາຂອງໂລກຄຳດ່ຽວວ່າແມ່ແຕ່ຄວາມໝາຍຂອງມັນຄອບຈັກກະວາລ ຄືເປັນມາຣດາຂອງໂລກ ເປັນມາຣດາຂອງຈັກກະວາລ ຖ້າບໍ່ມີແມ່ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ກໍ່ບໍ່ເກິດຂື້ນ ແມ່ສ້າງໂລກທະຍອຍກັນມາໃນລັກສະນະຂອງລູກສ້່າງລູກ ລູກສ້າງລູກ ຄືແມ່ສ້າງໂລກຢ່າງບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດ
ຄຳວ່າ ແມ່ ຫຼື ຄຳວ່າ ພໍ່ ພາສາລາວເຮົາຫຼືພາສາທີ່ຄ້າຍກັນກໍ່ມີກັນຫລາຍພາສາ ເອິນແມ່ ດ້ວຍອັກສອນໂຕ “ມະ” ແລະ ເອິນ “ພໍ່” ດ້ວຍອັກສອນໂຕ “ປະ” ແມ້ພາສາອິນເດຍກໍ່ເອິນແມ່ວ່າ “ມາຕາ” ເອິນພໍ່ວ່າ “ປິຕາ” ຄື “ມະ” ກັບ “ປະ” ຄືກັນ “ມະ” ກັບ “ປະ” ນີ້ແຫລະ ວິເສດທີ່ສຸດເປັນ ຄຳເວົ້າທີ່ເລັ່ງເຫັນພໍ່ແມ່ ຫລາຍປະເທດ ຄື ຫລາຍຊາດ ຫລາຍພາສາ ຫລາຍເຊື້ອຊາດ ເອິນວ່າແທບຈະທັ້ງຫມົດເອເຊັຍກໍ່ວ່າໄດ້.
ແມ່ມີຄວາມໝາຍຕໍ່ລູກຫລາຍກ່ວາພໍ່
ຄຳວ່າ “ມາຣດາບິດາ” ນີ້ເປັນ ຄຳທີ່ຕ້ອງສົນໃຈໃນຄວາມໝາຍເປັນຫຍັງຈິງວ່າ “ມາຕາ” ກ່ອນ “ປິຕາ” ຄື “ແມ່ແລະພໍ່” ຫາກໍ່ປ່ຽນເປັນ “ພໍ່ແລະແມ່” ເມື່ອ ເມື່ອມີສະຣະໃນພາສາລາວ ຄຳວ່າ “ແມ່” ເປັນ ຄຳມາກ່ອນຄຳວ່າ “ພໍ່” ເບິ່ງເອົາເອງຕາມຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເດັກ ຫຼື ເຫດການທີ່ກ່ຽວກັບເດັກ ເດັກກ່ຽວຂ້ອງກັບແມ່ຫລາຍຈົນຮູ້ຈັກເອິນ ”ແມ່” ກ່ອນເອິນ “ພໍ່” ແລະ ກໍ່ງ່າຍສຳຫລັບປາກທີ່ເວົ້າວ່າ”ແມ່” ງ່າຍກ່ວາທີ່ຈະເອິນ”ພໍ່” ທັ້ງລູກຄົນແລະລູກສັຕວ໌ຢູ່ກັບແມ່ມາຕັ້ງແຕ່ແຮກຫລາຍກ່ວາຢູ່ກັບພໍ່ ສັຕວ໌ໃນບ້ານເຮືອນກໍ່ຄືກັນ ມັນຢູ່ກັບແມ່ຫລາຍກ່ວາ ສັຕວ໌ໃນປ່າເປັນຝູ່ງເປັນຫມູ່ຢູ່ໃນປ່າ ລູກມັນກໍ່ຢູ່ກັບແມ່ ບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ຢູ່ກັບພໍ່ ສັຕວ໌ໃນນ້ຳ ສັຕວ໌ໃນອາກາດ ລູກມັນກໍ່ຢູ່ກັບແມ່ ໂດຍສະເພາະປາເປັນຝູງໆລູກປາຢູ່ກັບແມ່ທັ້ງນັ້ນ ຄຳວ່າແມ່ຈິງມີຄວາມໝາຍໃນລູກສັຕວ໌ຫລາຍຢ່າງນີ້ ຈະເປັນເພາະເຫດນີ້ແຫລະ ຄຳວ່າແມ່ແລະພໍ່ຈຶ່ງໄດ້ເກິດຂື້ນແທນຄຳວ່າພໍ່ແມ່ ຄືຄຳວ່າ “ມາຕາປິຕາ” ໃນພາສາບາລີ
ຍັງມີແນວທີ່ແປກ ທີ່ນ່າສັງເກດອິກຢ່າງຫນື່ງຄື ຄຳວ່າພໍໍ່ກາຍເປັນໂຕເມຍໄປສາກໍ່ມີ ຄື ພໍ່ກາຍເປັນແມ່ສາກໍ່ມີເຊັ່ນວ່າ ພໍ່ຝູງ ຝູງຊ້າງ ຝູງຄວາຍ ທີ່ເປັນພໍ່ຝູງກາຍເປັນໂຕແມ່ແກ່ໆເປັນພໍ່ຝູງ ນີ້ຄຳວ່າພໍ່ກາຍເປັນແມ່ ເພາະຄວາມໝາຍຂອງຄຳວ່າ ແມ່ສຳຄັນກ່ວາ ຝູງແບ້ ຝູງແກະ ໂຕທີ່ເປັນພໍ່ຝູງເປັນໂຕແມ່ແກ່ໆທັ້ງນັ້ນອິດທິຜົນຂອງຄຳວ່າ “ແມ່” ມີຫລາຍເຖິງຂະນາດນີ້
ຝູງຊ້າງ ຝູງຄວາຍ ຝຸງສັຕວ໌ປ່າທີ່ຢູ່ເປັນຝູງໆ ພໍເກິດອັນຕະລາຍຂື້ນມາ ໃຜຈະຊ່ວຍລູກອ່ອນ ພໍລູກເກິດພັດພາກຈາກຝູງ ໃຜຈະມາຢູ່ກັບລູກ ກໍ່ໂຕແມ່ທັ້ງນັ້ນ ບໍ່ແມ່ນໂຕພໍ່ເລີຍ ຄວາມສຳພັນລະຫວ່າງແມ່ກັບລູກມີຫລາຍກ່ວາລະຫວ່າງພໍ່ກັບລູກ ຖ້າເກິດອັນຕະລາຍໂຕທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ເພື່ອໃຫ້ລູກລອດນັ້ນໄດ້ແກ່ແມ່ ອາຕມາເຫັນແມ່ໄກ່ ຫຍຽ່ວມັນຈະມາເອົາລູກ ແມ່ມັນຕໍ່ສູ້ບໍ່ຄິດຕາຍ ພໍ່ບໍ່ຮູ້ຢູ່ໃສ່ ຈະມາເບິ່ງຈັກນ້ອຍກະບໍ່ຄ່ອຍເຫັນຈະມີ ແຕ່ແມ່ນີ້ຍ່ອມອຸທິດຊີວິດຕໍ່ສູ້ກັບຫຍ່ຽວເພື່ອໃຫ້ລູກລອດຊີວິດ ແມ່ຕໍ່ສູ້ໃຫ້ລູກລອດຊີວິດຈົນແມ່ບໍ່ຄິດວ່າຕົວຈະຕາຍ ສັຕວ໌ໃນປ່າກໍ່ຄືກັນ ເມື່ອເກິດອັນຕະລາຍແກ່ລູກ ຜູ້ທີ່ຈະຊ່ວຍລູກຢ່າງບໍ່ຄິດເຖິງຊີວິດກໍ່ຄືແມ່ ເບິ່ງຄວາມໝາຍຂອງແມ່ໃຫ້ດີໆ
ທີ່ນີ້ລູກເຕີບໂຕຂື້ນມາດ້ວຍສິ່ງໃດ ມັນເຕີບໂຕດ້ວຍເລືອດໃນເອິກຂອງແມ່ ນ້ຳນົມຄືເລືອດໃນເອິກຂອງແມ່ ຄືໃນເອິກຂອງແມ່ແປຣສະພາບເປັນນ້ຳນົມລ້ຽງລູກມາຈົນເຕີບໃຫຍ່ ລູກເຕີບໃຫຍ່ດ້ວຍເລືອດໃນເອິກຂອງແມ່ແທ້ໆ ແມ່ໄດ້ຮັບຄວາມເຈັບປວດຫລາຍໃນການຄອດລູກ ໃນການລ້ຽງລູກ ຕ່າງໆ ນ່າໆເຫລົ່ານີ້ ອິດເຫມື່ອຍເຈັບປວດຫລາຍກ່ວາພໍ່ຈະເປັນເພາະເຫດນີ້ ໃນຄຳບາລີຈິງເອົາຄຳວ່າແມ່ໄວ້ກ່ອນຄຳວ່າພໍ່ ມີຄວາມໝາຍສຳຄັນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນມາແມ້ໃນພວກນັກເລງຜະສົມໄກ່ຕີ່ ຜະສົມປາກັດ ຖ້າເຂົາຈະເລືອກເອົາພັນ(ແນ່ວ)ດີໆ ເຂົາເລືອກແມ່ພໍ່ບໍ່ຄ່ອຍຈະສົນໃຈ ຖ້າແມ່ພັນ(ແນ່ວ)ດີລູກທີ່ອອກມາຈະເປັນສັຕວ໌ທີ່ດີຕາມທີ່ຕ້ອງການ ປາກັດກໍ່ດີ ໄກ່ກໍ່ດີ ຫຼືສັຕວ໌ຊະນິດໃດຊະນິດດ່ຽວກັນນັ້ນ ເຂົາເລືອກພັນ(ແນ່ວ)ແມ່ເປັນຝ່າຍສຳຄັນຫລາກກ່ວາຝ່າຍພັນ(ແນ່ວ)ພໍ່
ລູກຢູ່ກັບແມ່ດົນນານ ກ່ວາຈະແຍກຈາກກັນນີ້ດົນນານ ພໍ່ນີ້ແຍກກັນເມື່ອໃດ ໄວ້ເກິນໄປ ລູກກິນນົມແມ່ ນອນກັບແມ່ ຢູ່ກັບແມ່ ຈິງຖ່າຍທອດຫລາຍໆສິ່ງທີ່ມີຄຸນຄ່າຈາກແມ່ຫລາກກ່ວາພໍ່ ນີ້ກ່າວຕາມທຳມະດາ ຖ້າແມ່ບໍ່ຕາຍສາ ເວັ້ນແຕ່ແມ່ຊິງຕາຍສາກ່ອນກໍ່ເປັນຢ່າງອື່ນຕາມປົກກະຕິແລ້ວມັນຖ່າຍທອດຈາກແມ່ຫລາຍກ່ວາ ລູກມີຄວາມສຳພັນກັບແມ່ຫລາຍຈົນບໍ່ຮູ້ຈະໃຊ້ຄຳໃດຖູກຕ້ອງ ຈະໃຊ້ຄຳວ່າ “ລູກຂອງແມ່” ຫຼື “ແມ່ຂອງລູກ” ລອງຄຶດເບິ່ງເວົ້າ ລຳບາກ ເວົ້າວ່າແມ່ຂອງລູກກໍ່ຖູກ ເວົ້າວ່າລູກຂອງແມ່ກໍ່ຖູກ ແຕ່ບໍ່ຮູ້ຄຳໄດ້ຈະມີຄວາມໝາຍຫລາຍກ່ວາກັນ ນີ້ເບິ່ງຄວາມສຳພັນກັບແມ່ ຫຼືລະຫວ່່າງແມ່ກັບລູກ ລູກຈຶ່ງຄວນຮັບຮູ້ ຫຼືຄວາມຮູ້ກັນໄວ້ໃຫ້ຖູກຕ້ອງວ່າແມ່ນັ້ນຄືສິ່ງໃດ
ເພດແມ່ຄືມາຣດາຂອງໂລກ
ດ່ຽວນີ້ເຮົາເວົ້າກວ້າງໃກກັນໄປອິກທາງຫນື່ງວ່າ ແມ່ນັ້ນບໍ່ແມ່ນແມ່ຂອງລູກ ແຕ່ເປັນແມ່ຂອງໂລກ ແມ່ຂອງລູກມັນນ້ອຍໄປ ມັນບໍ່ຫລາຍ ພຣະຄຸນ່ຂອງແມ່ໃຫຍ່ກວານັ້ນ ກ້ວາງກ່ວານັ້ນອອກໄປ ຈຶ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າແມ່ຂອງໂລກ ເປັນມາຣດາຂອງໂລກ ເພດແມ່ຫຼືຄວາມເປັນແມ່ຄືຄວາມເປັນມາຣດາຂອງໂລກທັ້ງໝົດ ເຮົາໃຊ້ຄຳວ່າຈັກກະວາລກໍ່ໄດ້ ເວັ້ນໄວ້ແຕ່ພວກທີ່ມັນບໍ່ຕ້ອງເກິດຈາກແມ່ ໃນບັນດາສັຕວ໌ທີ່ຕ້ອງເກິດຈາກແມ່ຮວມຢູ່ທີ່ແມ່ ແມ່ເປັນມາຣດາຂອງສັຕວ໌ເຫລົ່ານັ້ນທຸກຊະນິດ ເທົ່ານີ້ພໍຫຼືຫຍັງທີ່ຈະເຫັນວ່າແມ່ສຳຄັນຢ່າງໃດ ພໍ່ສຳຄັນຢ່າງໃດ ແລ້ວເປັນຍັງຈຶ່ງເກິດລູກເນລະຄຸນລະ ບໍ່ຮູ້ຈັກຄຸນພໍ່ແມ່ ທັ້ງທີ່ຄວາມຈິງ ພໍ່ແມ່ກັບລູກມັນເປັນແບບນີ້
ສາສນະທຳມະຊາດມຸ່ງໃຫ້ເຄົາລົບພໍ່ແມ່
ທີ່ນີ້ກໍ່ຢາກຈະໃຫ້ຂໍ້ສັງເກດວ່າ ໃນສາສນາຫຼືວັດທະນະທຳທີ່ເຖິງຂັ້ນສາສນາ ມັນມີສ່ວນຫນື່ງທີ່ດ່ຽວທີ່ໃຫ້ຮູ້ຄຸນຂອງພໍ່ແມ່ຍົກເອົາຄຸນຂອງພໍ່ແມ່ມາເປັນຫລັກສອນກັນຢ່າງຍິ່ງ ໂດຍສະເພາະ ຄົນຈິນສອນລັດທິໃຫ້ເຄົາລົບພໍ່ແມ່ມາແຕ່ອ້ອນແຕ່ອອກ ແລະສອນຢ່າງຍິ່ງ ເປັນສາສນາຂອງທຳມະຊາດ ພໍ່ແມ່ມີບຸນຄຸນຢ່າງທຳມະຊາດກໍ່ມີສາສນາຢ່າງທຳມະຊາດສອນໃຫ້ເຄົາລົບພໍ່ແມ່ ບໍ່ຮູ້ວ່າໃຜເປັນສາສດາສອນໃຫ້ເຄົາລົບພໍ່ແມ່ສູງສຸດໃນປະເທດຈິນເທົ່າທີ່ຮູ້ມາເປັນຢ່າງນັ້ນ
ທີ່ນີ້ໃນປະເທດອິນເດຍມີສິ່ງທີ່ນ່າສົນໃຈຫຼືນ່າຈະຫົວກໍ່ສຸດແທ້ຫລາຍໄປກ່ວານັ້ນຄືໃຫ້ຄົນເຄົາລົບສັນຍະລັກຂອງພໍ່ແມ່ ບູຊາກຣາບໄຫວ້ສັນຍະລັກຂອງພໍ່ແມ່ ດ້ວຍເຈຕນາອັນບໍລິສຸດດ້ວຍເຈຕນາດີ ແຕ່ຄົນບໍ່ເຂົ້າໃຈຫຼືເຂົໃຈຜິດໆໄປສາກໍ່ມີ ຄືເຂົາສ້າງສັນຍະລັກຂອງພໍ່ຂື້ນມາເອິນວ່າ ສິວະລຶງຄ໌ ສ້າງສັນຍະລັກຂອງແມ່ຂື້ນມາເອິນວ່າ ອຸມາໂຍນິ ຫຼືອຸມາໂຍນີ ທີ່ປາກົດຢູ່ຕາມທີ່ບູຊາທົ່ວໆໄປ ທີ່ໃນອິນເດຍທີ່ອາຕມາເຄີຍໄປເຫັນຄິວລິງຄ໌ ເປັນສັນຍະລັກເໝືອນກັບເສົາຫົວກ້ຽງໆ ບໍ່ໄດ້ແກະເໝືອນຮູບອົງຄ໌ຊາຕໂດຍສະເພາະແຕ່ພໍເບິ່ງອອກໝາຍເຖິງສິ່ງໃດ ອຸມາໂຍນີ ກໍ່ມີສັນຍະລັກເໝືອນຖານຂອງໂມ່ບົດແປ້ງ ທີ່ຕົງກາງຂອງອຸມາໂຍນີ ແລ້ວກໍ່ຫົດນ້ຳ ຫົດນ້ຳລົງໄປເທິງສິວະລິງຄ໌ ນ້ຳກໍ່ໄຫລ່ລົງມາຕາມຮ່ອງຂ້າງແລ້ວມາຮວມທີ່ບວຍກາຍເປັນນ້ຳມົນຕ໌ ແລ້ວກໍ່ເອົານ້ຳນັ້ນໄປໃຊ້ກັນຢ່າງນ້ຳມົນຕ໌ ເປັນນ້ຳສັກສິດບ້າງແຫ່ງຮເຮັດຮາງຍາວໃກອອກໄປໃຫ້ໄດ້ຮັບນ້ຳມົນຕ໌ກັນໄດ້ຫລາຍໆພ້ອມກັນ
ຄົນໂງ່ຄົງຈະເປັນວ່າບ້າບໍ ເອົາຮູບລິງຄ໌ບຸລຸດແລະສະຕີມາບູຊາ ຢ່າງນີ້ ນັ້ນແຫລະຈຶ່ງເລິກ ຄ່ອຍໆ ເລິກໄປ ແຕ່ມັນເປັນສາສນາສາກົນຂອງທຳມະຊາດ ຜູ້ຮູ້ຄວາມໝາຍອັນສັກສິດແລະບຸນຄຸນຂອງສັນຍະລັກນີ້ວ່າຄືສັນຍະລັກຄິວລິງຄ໌ແລະອຸມາໂຍນີ ໃນສິມເກົ່າໆ ໃນອິນເດຍໃນຝ່າຍທີ່ບໍ່ແມ່ນພຸດກໍ່ເຫັນມີຫລາຍທີ່ຮວມຢູ່ກັບສິມພຸດກໍ່ມີ
ໄດ້ຂ່າວວ່າໃນລັງກາສິມຝ່າຍພຸດແທ້ໆ ກໍ່ມີສິວະລຶງຄ໌ໃຊ້ປະກອບພິທີກັນຢູ່ ຄ້າຍໆກັບວ່າມີກ່ອນພຸດ ມັນຂອງທຳມະຊາດ ຄືລັດທິສາສນາບູຊາພໍ່ແມ່ ລັດທິນີ້ກໍ່ແຜ່ມາເຖິງທີ່ນີ້ ວັດທະນາທຳສິວິໄຊແຜ່ໄປຮອດໃສ່ ການບູຊາສິວະລຶງຄ໌ ອຸມາໂຍນີ້ ກໍ່ແຜ່ໄປເຖິງທີ່ນັ້ນ ເຂົາຂຸດທາງໂບຮານຄະດີທີ່ວັດແກ້ວ ແລ້ວກໍ່ໄປເກັບໄປໄວ້ໃນພິພິຕະພັນກໍ່ໄປເບິ່ງ ມີສິວະລຶງຄ໌ດ້ວຍເໝຶອນກັນ ທັ້ງທີ່ເປັນພຸດ ເປັນຂອງພຸດກໍ່ມີສິວະລຶງຄ໌ຮວມຢູ່ນຳ ສັນນິຖານເອົາວ່າ ສ່ວນທີ່ເປັນພຸດກໍ່ເປັນພຸດ ກໍ່ບູຊາກັນຢ່າງພຸດ ແຕ່ລູກເດັກໆ ຈະຕ້ອງບູຊາສິ່ງສັກສິດໃນຄວາມໝາຍຂອງຄຳວ່າພໍ່ແລະຄຳວ່າແມ່ ສະນັ້ນສິວະລຶງຄ໌ຈຶງມາຮວມຢູ່ໃນສິມດ່ຽວກັບສິມຂອງພຸດ
ທີພຸດທະຄະຍາທີ່ອິນເດຍກໍ່ມີສິວະລຶງຄ໌ວ່າງຢູ່ຫນ້າພຣະພຸດທະຮູບເຊັ່ນກັນ ໄດ້ຍິນວ່າຝ່າຍພຸດເຈຣະຈາຕໍ່ສູ້ກັນຢ່າງຫລ່ວງຫລາຍຂໍໃຫ້ເອົາອອກ ກໍ່ບໍ່ເອົາອອກ ເພາະວ່າກຳມະສິດເປັນຂອງຝ່າຍພວກມະຫັນຕ໌* ດ່ຽວນີ້ຈະເອົາ ຫຼືຍັງບໍ່ໍຮູ້ ບໍ່ໄດ້ຖາມໃຜເບິ່ງ ແຕ່ຄັ້ງຫນື່ງຍັງມີຢູ່ທີ່ບ່ອນນັ້ນ ເອົາອອກບໍ່ໄດ້
ນີ້ຂໍໃຫ້ນຶກເບິ່ງ ເປັນຫຍັງສິວະລຶງຄ໌ ຫຼືສັນຍະລັກລຶງຄ໌ຂອງບຸລຸດຈຶ່ງໄປຢູ່ໃນສິມຂອງພຣະພຸດທະເຈົ້າມັນເປັນສ່ວນຫນື່ງອິກຕ່າງຫາກເປັນສາສນາບູຊາພໍ່ບູຊາແມ່ ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງຊົ່ວຮ້າຍໃດໆ ແລ້ວເປັນຫຍັງຈະມາຢູ່ຮ່ວມກັນໄດ້ກັບພຣະພຸດທະຮູບ ພຣະພຸດທະຮູບກໍ່ເປັນເລື່ອງຂອງພຣະພຸດທະສາສນາ ເປັນເລື່ອງສຕິປັນຍາ ເປັນເລື່ອງມັຄ ຜົລ ນິພພານ ໄປເຖິງພຸ້ນ ໄປໃກລິບເລີຍ ແຕ່ສ່ວນງ່າາຍໆ ຕ່ຳໆ ຕື້ນໆ ທີ່ນີ້ຈະເປັນເດັກທີ່ດີ ເປັນເດັກທີ່ມີວັດທະນະທຳ ມີສິ່ງໃດດີ ຍັງບໍ່ອາດຈະຮູ້ ເລື່ອງມັຄ ຜົລ ນິພພານ ກໍ່ຕ້ອງບູຊາພໍ່ແມ່ ບູຊາສິ່ງສັກສິດ ຂອງພໍ່ແມ່ຈຶ່ງມີຮູບປະຕິມາສັນຍະລັກຂອງບຸລຸດແລະສະຕີ ຄື ສິວະລຶງຄ໌ກັບອຸມາໂຍນິ
ຄຳວ່າ ໂຍນິ ຖ້າບໍ່ເຄີຍຮຽນບາລີອາດຈະບໍ່ຮູ້ຄວາມໝາຍວ່າສິ່່ງໃດ ຄຳວ່າໂຍນິ ແປລວ່າ ເຫດ ແປລວ່າຕົ້ນເຫດ ຄື ຮາກເຫງົ້າ ມາໃຊ້ເປັນທັມະ ວ່າໂຍນິໂສ ປະຕິສັງຂາໂຍນິໂສ ພິຈາຣະນາໂດຍໂຍນິຄືໂດຍຕົ້ນເຫດ ທີ່ມາໃຊ້ເປັນຊື່ຂອງສິວະລຶງຄ໌ຂອງສະຕີຈະມີຄວາມໝາຍທີ່ຫລັງ ຄຳວ່າໂຍນິແປລວ່າຕົ້ນເຫດໂຍນິໂສແປລວ່າໂດຍຕົ້ນເຫດ ພິຈາຣະນາໂດຍຕົ້ນເຫດ ກໍ່ຖູກແລ້ວໂຍນິເປັນຕົ້ນເຫດໃຫ້ເກິດລູກຫລານອອກມາເລື່ອຍບໍ່ແມ່່ນເລື່ອງຫຍາບຊ້າ ແຕ່ເມື່ອບໍ່ເຂົ້າໃຈກໍ່ເປັນເລື່ອງຫຍາບຊ້າ
ຄົນສະໄໝກ່ອນເຄົາຣົບພໍ່ແມ່ເຮັດໃຫ້ມີສີລທັມກ່ວາຄົນສະໄໝນີ້
ສະນັ້ນເປັນທີ່ຊື່ໄດ້ວ່າ ຄົນສະໄໝໂນ້ນ ທີ່ຍັງບູຊາສິວະລຶງຄ໌ແລະອຸມາຍນິຢູ່ນັ້ນ ຕ້ອງມີສີລທັມແລະວັດທະນະທຳທີ່ດີກ່ວາຄົນສະໄໝນີ້ເປັນແນ່ນອນ ຄົນສະໄໝນີ້ບໍ່ຮູ້ບຸນຄຸນພໍ່ແມ່ເສຍແລ້ວ ສະໄໝໂນ້ນຍັງບູຊາບຸນຄຸນຂອງພໍ່ແມ່ເປັນສິ່ງສັກສິດສູງສຸດ ເກງໃຈໂດຍທົ່ວໄປຄົນສະໄໝທີ່ໄຫວ້ສິວະລຶງຄ໌ຍັງຕ້ອງມີສີລທັມ ດີກ່ວາຄົນສະໄໝນີ້ເປັນແນ່ນອນເພາະວ່າຍ່ອມຮັບເລິກເຊິງໄປເຖິງພຣະຄຸນຂອງບິດາມາຣດາ
ຄົນທີ່ຍ່ອມໄຫວ້ສັນຍະລັກສິວະລຶງຄ໌ແລະໂຍນິຄົງບໍ່ອວດດີເພາະວ່າມີບຸນຄຸນ ເພາະວ່າລູກຫລານທຸກຄົນອອກມາທາງຊ່ອງຄອດຂອງມາຣດາ ມັນຈະອວດດີໄປໄດ້ຢ່າງໃດ ຖ້າມັນນຶກຢ່າງນີ້ ສັນຍະລັກຂອງອຸມາໂຍນິກໍ່ຄື ສິ່ງທີ່ທຸກຄົນຈະຕ້ອງຍ່ອມຮັບ ທຸກຄົນອອກມາຈາກຊ່ອງນີ້ ມັນກໍ່ມີຄວາມສະງົບສະງຽມຈຽມໂຕ ສຸພາບດີກ່ວາຄົນສະໄໝບໍ່ຮູ້ຈັກ
ຢາກຈະເວົ້າເຜື່ອໄປເຖິງກັບວ່າ ເດັກປັນຍາອ່ອນບໍ່ຮູ້ຈັກສິ່ງໃດໄດ້ໃກໄປເຖິງມັຄ ຜົລ ນິພພານ ແຕ່ມີປັນຍາເທົ່ານັ້ນແຫລະມັນກໍ່ພໍທີ່ຈະໄຫວ້ສັນຍະລັກຂອງພໍ່ແລະແມ່ຄືສິວະລຶງຄ໌ກັບອຸມາໂຍນິມັນເຮັດໄດ້ ແລ້ວມັນກໍ່ເຊື່ອວ່າມີບຸນຄຸນຕໍ່ໂຕເຮົາ ເຮົາເກິດມາຈາກສິ່ງທັ້ງສອງນີ້ ເດັກປັນຍາອ່ອນມັນທຳໄດ້ ແລ້ວກໍ່ຈະຕ້ອງເລີຍມາເຖິງເຄົາລົບເຖິງພໍ່ແມ່ທີ່ເປັນຄົນ ບໍ່ເຄົາຮົບພຽງສັນຍະລັກ ຄົນສະໄໝຍັງໄຫວ້ສັນຍະລັກພໍ່ແມ່ນີ້ໄດ້ ຕ້ອງມີສີລທັມດີກ່ວາ ຄົນສະໄໝນີ້ຄິດເບິ່ງເອົາເອງ ແມ້ວ່າດ່ຽວນີ້ມັນຈະເກິດໄດ້ຈາກຫລອດແກ້ວບ້າໆບໍໆ ແມ່ນຫຍັງກໍ່ບໍ່ຮູ້ກໍ່ບໍ່ເວັ້ນຈະຕ້ອງມີພໍ່ມີແມ່ ມັນກໍ່ລືມໄປໝົດແລ້ວ ນີ້ຄົນຈະຊົ່ວລົງເພາະເຫດນີ້
ອາຕະມາເລີຍຄຶດເອົາເອງວ່າສັນຍະລັກສິວະລຶງຄ໌ກັບອຸມາໂຍນິຄວນຈະກັບມາອິກ ໃນຍຸກຄົນທີ່ມີຄວາມຮູ້ເລື່ອງອາວະກາດ ເລື່ອງອີເລັກໂຕນິກ ເລື່ອງຄອມພິວເຕີ ຄອມພິວເຕີມັນບອກຄຸນພໍ່ແມ່ໄດ້ເມື່ອໄດ້ ຢ່າບູຊາມັນຫລາຍເລີຍຄອມພິວເຕີທັ້ງຫລາຍມັນກໍ່ຍັກຕາບອດແຕ່ຊ່ວຍຈຳເທົ່ານັ້ນແຫລະ ມັນບອກຄຸນພໍ່ແມ່ບໍ່ໄດ້ດອກ ສະນັ້ນສິວະລຶງຄ໌ກັບອຸມາໂຍນິຄວນກັບມາ ມາອິກເທື່ອໃນຍຸກຄອມພິວເຕີໃຫ້ໄຫວ້ກັນແນ່ ນີ້ເປັນຕົ້ນເຫດແຫ່ງຊີວິດ ໃຫ້ເກິດອອກມາຈາກສິ່ງເຫລົ່ານີ້
ໂລກຍິ່ງຈະເລິນ ລູກຍິ່ງເນຣະຄຸນພໍ່ແມ່
ສັນຍະລັກຂອງພໍ່ແມ່ດຽ່ວນີ້ມີຫຍັງແນ່ ເພາະບໍ່ມີຈຶ່ງເກິດລູກເນຣະຄຸນເຕັມໄປໝົດ ຫລາຍຂື້ນໆ ຕາມຄວາມຈະເລິນ ໂລກຍິ່ງຈະເລິນ ລູກຍິ່ງເນຣະຄຸນພໍ່ແມ່ ມັນເຫັນແກ່ຄວາມສຸຂສ່ວນຕົວລູກສະໄໝນີ້ມັນຄຶດວ່າມັນມີບຸນຄຸນແກ່ພໍ່ແມ່ ຂໍໃຫ້ຄຶດກັນເຖິດ ຖ້າລູກສະໄໝກ່ອນຈະບອກວ່າພໍ່ແມ່ມີບຸນຄຸນແກ່ເຮົາ
ລ້ຽງເຮົາມາ ຄອດເຮົາມາ ລູກສະໄໝນີ້ມັນຄຶດວ່າມັນມີບຸນຄຸນແກ່ພໍ່ແມ່ ມັນໄປຮຽນເມືອງນອກ ເມືອງນາ ໄດ້ດິບໄດ້ດີໄດ້ຊື່ສຽງ ເອົາຊື່ສຽງມາໃຫ້ພໍ່ແມ່ ເພາະສະນັ້ນມັນມີບຸນຄຸນແກ່ພໍ່ແມ່ ເບິ່ງເອົາລູກສະໄໝນີ້ ມັນເກິດຄວາມບໍ່ເຂົ້າໃຈບໍ່ຖູກຕ້ອງຕາມທັມະຊາດກັນເສັຍແລ້ວ
ຕໍ່ສະບັ້ບຫນ້າ